Evvel zaman içinde kalbur saman içinde
Pire hammal iken deve tellal iken
Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken...
Babaannemi yedi yaşımdayken kaybettim. Ben küçük bir çocuk iken o bize geldiğinde veya biz köyde onlardaysak babaannem gece bize masal anlatırdı. Masallar da hep bu tekerleme ile başlardı. Belki daha uzun bir tekerlemeydi ama ben sadece bu kadarını hatırlıyorum.
Çoğu zaman keşke ben o zaman okuma yazma bilseydim de bu masalları unutmadan bir yere yazmış olsaydım diye hayıflanırım. Ya da belki aileden biri yazmış olsaydı, keşke...
Bana kalemi, kağıdı ilk öğreten ve sevdiren de babaannemdir. Ruhu şad, mekanı cennet olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder